Vraag en antwoord
Stemmen Onder Voorwaarden

Vraag en antwoord
Stemmen Onder Voorwaarden

Iedereen die weleens zijn stem heeft uitgebracht weet dat de uitslagen van verkiezingen in de regel weinig tot geen invloed hebben op het beleid van een regering. Verkiezingsbeloften worden geschonden, compromissen worden gesloten en bestaand beleid wordt voortgezet. Natuurlijk treden veranderingen op, maar die zijn marginaal en hebben weinig te maken met wat onder de bevolking leeft. Politici als Hans van Mierlo, Pim Fortuyn en Thierry Baudet leken op enig moment voor een doorbraak in het politieke systeem te gaan zorgen, maar slaagden daar uiteindelijk niet in. Nederland heet een democratie te zijn (‘heerschappij van het volk’), maar in de praktijk heerst de gevestigde orde. De top van de politiek, de ambtenarij, het grootbedrijf, de wetenschap en de media weet elkaar te vinden en zorgt er bewust of onbewust voor dat belangrijke signalen uit de samenleving niet in besluitvorming doorkomen. Belangengroepen met grote deskundigheid op het gebied van elektromagnetische straling en vaccinatie krijgen bijvoorbeeld geen toegang tot die besluitvorming.

De afgelopen decennia heeft zich zo een systeem kunnen ontwikkelen waarin overheid en grootbedrijf een steeds machtiger positie ten opzichte van de samenleving innemen en ze steeds meer invloed op ons dagelijks leven uitoefenen. De situatie is zodanig uit de hand gelopen dat de overheid nu bepaalt wanneer mensen zich op straat mogen begeven, waar ze bij elkaar mogen komen en met hoevelen ze dat mogen, zonder dat die daarvoor goede redenen heeft. Mensen zien parallellen met hoe het leven in de Tweede Wereldoorlog en in het vroegere Oostblok moet zijn geweest: propaganda, groepsdenken en geweld of dreiging met geweld hielden hele samenlevingen in de greep. Willen we niet in een wezensvreemde wereld terechtkomen, dan moet het politieke systeem doorbroken worden. Nu. Voor het eerst in de geschiedenis, op het juiste moment, is dit mogelijk door te stemmen onder voorwaarden. 

Het politieke systeem werkt zo dat politici die hoog in de pikorde staan, hun wil kunnen opleggen aan politici die lager in de pikorde staan. Een voorzitter van een fractie in de Tweede Kamer zet de lijnen uit met zijn vertrouwelingen uit de fractie en zorgt ervoor dat de rest van de fractie goed doordrongen is van de gevolgen voor de eigen politieke carrière wanneer iemand van de inhoudelijke en strategische keuzes afwijkt. Een fractievoorzitter van een regeringspartij staat in direct contact met leden van de regering. Wekelijks komen de partijleider, ministers, fractievoorzitters in de Eerste en de Tweede Kamer, de delegatieleider in het Europees Parlement, de partijvoorzitter en de directeur van het wetenschappelijk bureau van elke regeringspartij bijeen om met elkaar de belangrijkste politieke zaken te regelen. Van een scheiding tussen de wetgevende macht (Eerste en Tweede Kamer) en uitvoerende macht (regering) is dus geen sprake. Er zijn trouwens aanwijzingen dat ook de scheiding tussen de uitvoerende macht en de rechtsprekende macht (rechters) niet veel voorstelt –als het erop aankomt.

De machtsverhoudingen binnen de fractie en in de Tweede Kamer als geheel zijn dusdanig dat individuele Kamerleden niet of nauwelijks een afwijkend geluid kunnen laten horen. De eerste zorg van een (beroeps)politicus is de eigen politieke carrière. Wil het daar goed mee gaan, dan moet hij zich voldoende schikken naar de beleidswensen van de gevestigde orde. Tot deze gevestigde orde behoort niet alleen de top van de politiek, maar ook die van de ambtenarij, het grootbedrijf, de wetenschap en de media. Politici streven doorgaans naar een hogere positie in de politieke hiërarchie, wat hun perspectieven op aantrekkelijke functies in de publieke of private sector verbetert. Wim Kok, Gerrit Zalm, Wouter Bos, Camiel Eurlings, Jan Peter Balkenende en Edith Schippers hebben zo hun hoge functies bij achtereenvolgens Shell, ING, KLM, ABN AMRO, Ernest & Young, KPMG en DSM verworven.

Wat niet helpt, is dat bijna alle leden van de Tweede Kamer hoogopgeleid zijn, net als de leden van de Eerste Kamer, de ministers en staatssecretarissen, de ambtenaren en de medewerkers van belangenorganisaties (‘diplomademocratie’). Lager opgeleiden zijn uit de politiek en het bestuur verdwenen, wat tot gevolg heeft dat boekenwijsheid alle besluitvorming domineert en ervaringskennis daarin niet of nauwelijks nog meetelt.  

De Bond biedt deelnemers aan Stemmen Onder Voorwaarden de mogelijkheid om hun stem onder voorwaarden uit te brengen. Om het politieke systeem te doorbreken, is het niet voldoende om op een bepaalde partij of een bepaalde kandidaat te stemmen. De geschiedenis leert dat zelfs politici als Hans van Mierlo, Pim Fortuyn en Thierry Baudet de doorbraak niet konden forceren. Door te stemmen onder voorwaarden verplicht je de Tweede Kamerleden om behoorlijk bestuur te plegen, met inachtneming van onze mensenrechten en burgerrechten. Tot dusver konden de Tweede Kamerleden beslissen wat ze wilden en had dat voor hen geen consequenties. Niet in de zin van mogelijke sancties van de kiezer, aangezien die geen instrumenten heeft om politieke besluitvorming te corrigeren, en ook niet in de zin van persoonlijke verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid. Dat wordt nu anders.

Als een Kamerlid (bijv. lijsttrekker) een voorwaarde schendt, dan bevriest de actiedeelnemer de volmacht die hij met zijn stem heeft afgegeven. De verbintenis die hij door te stemmen met de gekozene is aangegaan blijft dan intact, alleen mag de gekozene vanaf dat moment niet meer namens hem of over hem besturen. Dit betekent dat de actiedeelnemer zich in beginsel niet meer aan onwelgevallige regelgeving hoeft te houden. De gekozene is verplicht aan de schending van de voorwaarde schuld te bekennen. Hierdoor vervalt zijn discretionaire bevoegdheid (bevoegdheid om naar eigen inzicht besluiten te nemen) en inherent daaraan ook zijn ambtelijke immuniteit (onschendbaarheid). Het Kamerlid (de lijsttrekker) moet de actiedeelnemer een dwangsom betalen van € 25,- per dag per geschonden voorwaarde zolang de schending voortduurt.

Wijst de gekozene (het Kamerlid, de lijsttrekker) de stem van de actiedeelnemer af, dan bevriest deze ook in dit geval zijn volmacht. De praktische consequentie hiervan is dat, bij voldoende deelnemers aan Stemmen Onder Voorwaarden, de Tweede Kamer gedwongen is een aantal Kamerzetels onbezet te laten. Stel dat de gekozenen tezamen de voorwaarden van 1 miljoen mensen afwijzen, dan blijven naar schatting 14 Kamerzetels leeg. Een dergelijke situatie zou de politici ernstig in verlegenheid brengen; de legitimiteit van het publieke bestuur is dan zichtbaar en zwaar aangetast. Het afwijzen van de stem brengt ook met zich mee dat de Bond namens alle actiedeelnemers een rechtszaak zal aanspannen tegen de betrokken gekozenen. Het afwijzen van alle stemmen als zodanig is niet strafbaar. Wel kan op dat moment vastgesteld worden dat de gekozenen kennelijk onbehoorlijk bestuur uit het verleden niet willen corrigeren en dat ze klaarblijkelijk geen goede bedoelingen voor de toekomst hebben. Zodra de Tweede Kamerleden of de lijsttrekkers een besluit nemen dat in strijd is met de Juridische Kennisgeving, dan kan de stap naar een rechtbank worden gemaakt.

De actiedeelnemers leven de Juridische Kennisgeving na en hebben van het strafbare feit kennisgenomen. Zij doen daarvan aangifte bij de politie, aangezien het hen niet vrij staat om het strafbare feit te gedogen. Ook al is hun stem afgewezen, ze hebben hun stem wel uitgebracht (hun volmacht afgegeven) en het is hen verboden om medewerking te verlenen aan een organisatie die tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven (art. 140 Sr). 

De Juridische Kennisgeving bevat overwegingen, een hoofdvoorwaarde, tot verplichting strekkende bepalingen en voorwaarden. Met deze voorwaarden houden de actiedeelnemers alle aanstaande Tweede Kamerleden (incl. lijsttrekkers) aan het uitvoeren van de volgende concrete acties:

• Verbod om democratisch gekozen partijen niet langer uit te sluiten (‘cordon sanitaire’)
• Bindende referenda invoeren (o.a. lidmaatschap EU/opzegging verdragen)
• Neutraliteit en vredesonderhandeling aangaande de oorlog in Oekraïne verplichten, in het algemeen gesteld, geen wapens en financiële middelen meer leveren om een oorlog in stand te houden die NIET ONZE OORLOG IS

• Klimaatfonds van 60 miljard euro per direct opheffen
• Verbod op Pandemieverdrag WHO
• Verbod invoering CBDC (Digitale valuta) en Digitale ID
• ‘Bilderberg’ en World Economic Forum ('The Great Reset') buiten de orde plaatsen
• Openbaarmaking van alle WEF documenten en contracten
• Openbaarmaking van alle corona-vaccincontracten
• Onafhankelijk onderzoek naar de oversterfte vanaf aanvang inzet corona-vaccinaties
• Discriminatie op de woningmarkt beëindigen
• Culturele tradities beschermen
• Censuur door techbedrijven (o.a. Facebook, Google) beëindigen
• Publieke omroep tot eerlijke berichtgeving verplichten
• Woke indoctrinatie door scholen, hogescholen en universiteiten beëindigen
• Migratie-spreidingswet eerst toepassen in die wijken waar de meerderheid op pro-migratie partijen heeft gestemd, dit geldt voor de migranten die hier reeds zijn en totale migratie-stop
• Onmiddellijke opheffing sancties tegen Rusland voor betaalbare energie Verbod op medewerking en uitvoering, implementatie van het Smart-city concept, 15 minute-cities/ULEZ (Ultra Low Emission Zone)
• Onteigening van Boerengrond onmiddellijk beëindigen en alreeds uitgevoerde onteigeningen terugdraaien, boeren laten produceren

Schenden de lijsttrekkers één of meer van de bovenstaande zestien voorwaarden, dan moeten zij jou een dwangsom betalen van € 25,- per dag per geschonden voorwaarde zolang de schending voortduurt.

Dat beslis je uiteraard zelf. De voorzitter van de Bond, Jordy Zwarts, is in november 2020 door een journalist van KRO-NCRV gevraagd om medewerking aan een documentaire over misstanden in de samenleving. De uitrol van 5G was zo’n misstand. Zwarts mocht vanuit juridisch perspectief zijn bijdrage aan de documentaire leveren. Op enig moment bleken de bedoelingen van de makers echter anders te zijn. Voorafgaand aan de uitzending van het tv-programma (Propaganda) heeft het bestuur van de Bond een persverklaring gepubliceerd en een interview dat met Zwarts werd gehouden in zijn geheel op internet geplaatst. De makers suggereerden dat de Bond zich ten onrechte teweer stelt tegen 5G, omdat wetenschappelijke aanwijzingen voor de schadelijkheid van 5G ‘nooit gevonden’ zouden zijn. De Bond concludeerde hieruit dat de makers van Propaganda nooit naar die aanwijzingen hebben gezocht. Het bestuur was benieuwd of de makers in hun programma blijk zouden geven van een eerlijke poging tot waarheidsvinding, of dat ze vooral suggesties wekken waarvoor geen feitelijke grondslag bestond.

Naar aanleiding van de tv-uitzending heeft de Bond nog het persbericht 'Propganda maakt verwijtbare missers' verspreid. Het bestuur komt daarin tot de conclusie dat de makers van het tv-programma zich wel journalisten noemen, maar zich niet als zodanig gedragen. De makers werken voor een productiebedrijf dat ook klanten in de telecomindustrie heeft.

Jordy Zwarts komt uit de Haagse Schilderswijk en stelt zich strijdvaardig teweer tegen onrecht. Hij is zijn Nationale Bond tegen Overheidszaken begonnen toen hij in de problemen kwam door een zorgverzekeraar die hem facturen stuurde vanwege een zorgverzekering die hij niet had afgesloten. Er bestond geen schriftelijke overeenkomst tussen de zorgverzekeraar en Zwarts. Die weigerde de facturen te betalen en daar ontstond een geschil over. Dit geschil is voor de rechter uitgevochten in Zwarts’ voordeel. Zie het interview met hem in het programma Café Weltschmertz. Follow the Money en De Telegraaf hebben over de zaak tegen de zorgverzekeraar gepubliceerd.

Zwarts werkt samen met diverse juridische specialisten en andere vrijwilligers die met hem een belangwekkende strijd tegen onrecht willen voeren. Wie zij precies zijn, hoeft de buitenwereld niet te weten. Aan wie twijfelt aan de betrouwbaarheid van de Bond geven wij het advies om de Bond op zijn gedrag te beoordelen. Waar staat de Bond voor en waar zet die zich blijkens zijn handelen voor in? Wat is de kwaliteit van het werk dat de Bond levert? Wat zeggen mensen die ervaring hebben met de Bond en de vrijwilligers die zich voor deze organisatie inzetten? Ga ervan uit dat de overheid en tenminste een deel van de traditionele media –zo is inmiddels al gebleken– de Bond vijandig gezind is.

In december 2020 stuurde het bestuur van de Bond een Woord van dank aan leden, actiedeelnemers en sympathisanten. In dit bericht vertelt het bestuur van de Bond het één en ander over de actuele organisatorische achtergronden.

Je moet niks. Je kunt de Juridische Kennisgeving ook zelf aangetekend naar de geadresseerden sturen, maar dat kost je dan veel meer dan € 29,-. De Bond maakt kosten en gaat kosten maken. Het door een deurwaarder laten afleveren van de Juridische Kennisgeving bij de lijsttrekkers, partijvoorzitters, leden van de Kiesraad en koning Willem-Alexander, het inschakelen van advocaten en juristen, het eventueel voldoen van de proceskosten, het aanbieden van digitale ondertekening, het beheren van de website en data door een ict-er, dat soort zaken kost geld. Wanneer veel mensen meedoen aan Stemmen Onder Voorwaarden, dan wordt het voor de Bond mogelijk om de bijdragen ook te besteden aan verbetering van de organisatie. Zou de Bond mensen in dienst gaan nemen, dan ontstaat grotere capaciteit om de dienstverlening te verbeteren, acties sneller te ontwikkelen en te voltooien, de communicatie via sociale media op een hoger plan te brengen, enzovoorts.

Stichting

Act 4 Freedom Foundation

info@act4freedomfoundation.org
Statuten

Vereniging

Nationale Bond Overheidszaken

info@bondoverheidszaken.nl
KVK 76895319
Algemene voorwaarden
Statuten